Kościół pw. Bożego Ciała w Jankowicach
Kościół ten zbudowano prawdopodobnie około roku 1670. Różne prace dotyczące budownictwa sakralnego, szczególnie drewnianego na Śląsku, nie są w tym względzie jednomyślne. Fundatorem kościoła był hrabia Ferdynand Leopold Oppersdorf, który podjął decyzję o budowie świątyni za namową rybnickiego proboszcza ks. Krzysztofa Goworka.
Kościół ma wymiary 25 m x 16 m i otoczony jest starymi drzewami. Wykonany jest z drewna, a jego zrębowa konstrukcja opiera się na podmurówce z kamienia. Obiekt jest dwunawowy, orientowany. Wejście główne znajduje się od strony zachodniej, a prezbiterium - od wschodniej. Kościół zbudowany jest na rzucie krzyża greckiego bez wieży - dzwonnicy. Otaczają go soboty (przydaszki) wsparte na słupach. Wolne od nich są tylko przybudówki. Soboty podbite są gontem, a ściany ponad sobotami i szczyty szalowane deskami. Soboty stanowią prowizoryczne schronienie dla uczestników pielgrzymek. Wskazują na to, że jankowicki kościół miał właśnie taki charakter, co uzasadnione byłoby historycznie. Dwuspadowe dachy kościoła podbite są także gontem. W zachodniej części dachu znajduje się sześcioboczna wieżyczka mieszcząca mały dzwon kościelny tzw. sygnaturę. Sygnaturę wieńczy latarnia przykryta odrębnym hełmem krytym gontem.
Prezbiterium kościoła zamknięte jest trójbocznie. Przy nim od strony północnej znajduje się zakrystia. Po tej samej stronie znajduje się tzw. pawlacz, przeznaczony na kilkadziesiąt osób. Prowadzą nań osobne schody. Przy nawie również od strony północnej jest przybudówka mieszcząca schody na chór muzyczny. Szersza nawa kościoła jest prostokątna - z transeptem w pobliżu prezbiterium. Samo prezbiterium nakryte jest pozorną kolebką, a transept i nawa - stropami płaskimi.
Wnętrze kościoła było pierwotnie malowane, ale po nieudanej próbie jego przemalowania wyłożono je boazerią z desek ułożonych pionowo. Kościół posiada trzy pseudobarokowe ołtarze z obrazami. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Ostatniej Wieczerzy z początku XIX wieku, a nad nim drugi, przedstawiający Wniebowstąpienie Pańskie (XVIII wiek). Ołtarz boczny (po prawej stronie od głównego) przedstawia obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, a drugi po stronie lewej - obraz Matki Boskiej Szkaplerznej. Do zabytkowego wyposażenia należy także późnorenesansowe tabernakulum z drugiej połowy XVII wieku oraz organy barokowe, znajdujące się na chórze muzycznym, które pochodzą z ok. 1700 roku. Organy ozdabiają skrzydła z rzeźbionymi popiersiami ośmiu apostołów. W dolnej części organów występują deski z barokową dekoracją malarską.
